Lideke Simon schreef roman over ervaringen
Borstkanker patiënt aan het woord
Gepubliceerd op: 29 maart 2014Lideke Simon heeft net de stap genomen om haar carrière als journaliste op freelance basis voort te zetten, als zij een telefoontje krijgt van de huisarts. Ze weet direct dat het mis is. De mammografie, die is gemaakt naar aanleiding van het bevolkingsonderzoek naar borstkanker, toont een afwijking. Een zware tijd volgt.
Wat gebeurde er met je na dat telefoontje?
“Ik voelde me prima, had geen knobbeltje in mijn borst alleen mijn conditie was niet optimaal. Het bericht van de huisarts op het antwoordapparaat met het verzoek om hem terug te bellen kwam als een hamerslag. Ik wist dat die man niet voor niets belde. En dan begint het hele circus. Alles is zo onoverzichtelijk op dat moment. Is er genezing mogelijk? Hoe lang gaat dit duren? Ik had veel vragen. Ik twijfelde aan mezelf of ik het allemaal wel aan kon. Er spookte van alles door mijn hoofd. Als je hoort dat je kanker hebt, word je voor het eerst geconfronteerd met je eigen tijdelijkheid, je sterfelijkheid. En dat vond ik moeilijk.
Hoe verliep het contact in het ziekenhuis?
“Waar ik ontzettend veel aan gehad heb is de mammacare-verpleegkundige. Zij was de eerste die ik in het ziekenhuis sprak. Toen had ik ook het gevoel dat ik het niet allemaal zelf hoefde te doen maar op haar kon leunen. Ze neemt je bijna letterlijk bij de hand om je door alle onderzoeken als röntgen, echografie en punctie heen te loodsen. Ze stond op me te wachten na de onderzoeken, ze gaf uitleg, hielp me om alles te begrijpen, keuzes te maken en had echt de tijd voor me. Dat was heel waardevol. Het hele team van de mammacare was overigens goed. Maar het was fijn dat ik altijd terug kon vallen op de mammacare-verpleegkundige.”
Hoe reageerde jouw omgeving?
“De moeilijkste telefoontjes waren die naar mijn beide zoons om te vertellen dat ik borstkanker had. De oudste zei toen tegen mij “mam, je moet niet proberen om alles al te overzien, want dat kun je nog helemaal niet. Doe het gewoon stap voor stap.” Dat heb ik altijd onthouden en zo ben ik het ook gaan doen. Blijven communiceren met je partner is ook essentieel. Ieder verwerkt het op zijn eigen manier, maar daardoor kan ook verwijdering ontstaan als je elkaar niet begrijpt. Dus blijf praten met elkaar. Gelukkig zijn wij er goed doorheen gekomen. Contact met anderen die in een zelfde situatie zitten is ook fijn. Dat kan bijvoorbeeld via de praatgroepen van de borstkankervereniging.”
Hoe verliep jouw behandeling?
“Ik ben geopereerd. Daarna kreeg ik 33 bestralingen waarvoor ik bijna dagelijks naar Arnhem moest. Dat was vooral vermoeiend, hoewel een bestraling maar veertig seconden duurt. Daarna heb ik aan de oncoloog gevraagd of ik even ‘vakantie’ mocht voordat ik met de chemo begon. Ik kreeg twee weken vrij voordat de chemo begon. Vervolgens startte de hormoonbehandeling waar
ik nu nog middenin zit. Het gevoel dat ik er goed doorheen ben gekomen kreeg ik toen mijn haar na de chemo weer terugkwam. Toen herkende ik mezelf weer in de spiegel. Ik realiseer me dat de kanker terug kan komen en heb moeten leren om er mee om te gaan. Het ligt nu, voor mijn gevoel wel achter me.”
Waarom schreef je een boek?
“Tijdens mijn behandelingen heb ik altijd een dagboekje bijgehouden. Schrijven is voor mij een natuurlijke manier om de dingen te verwerken. Ik merkte bij de praatgroepen van de borstkankervereniging dat er behoefte is aan herkenning en dat bracht me op een idee. Ik wilde het verhaal niet in de ‘ik-vorm’ vertellen, dus heb ik er een roman van gemaakt. Mijn ervaringen zijn de basis voor het verhaal over een vrouw die borstkanker krijgt en over de kracht die er in je zit om door te gaan. Ook de partners kunnen er iets aan hebben om het te lezen, om te beseffen wat er in die ander omgaat. Ik ben wel veranderd door wat ik heb meegemaakt. Ik was iemand die aan verwachtingen wilde voldoen en altijd maar doorging. Deze periode heeft me vooral geleerd dat je de tijd en rust moet nemen om te leven en je leven moet ‘beleven’ en niet geleefd moet worden.”
“Het hele team van de mammacare was goed. Maar het was fijn dat ik altijd terug kon vallen op Els of Petra,” aldus Lideke Simon.
“Het hele team van de mammacare was goed. Maar het was fijn dat ik altijd terug kon vallen op Els of Petra,” aldus Lideke Simon.
Het boek Lisa- u hebt borstkanker is verkrijgbaar via Boekscout.nl
Laatst bijgewerkt op: 02 mei 2022
